Περιακρορριζικό κοκκίωμα .
- Ο πιο συχνός τύπος παθολογικών διαυγάσεων των γνάθων σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50%.
- Απεικονίζεται ως μάλλον καλά περιγεγραμμένη διαύγαση, στρογγυλή ή ωοειδής, μικρού μεγέθους που περιβάλει το ακρορρίζιο. Χαρακτηριστικό εύρημα είναι η απώλεια της lamina Dura στο ακρορριζικό τμήμα του υπεύθυνου δοντιού.
- Είναι μία νοσολογική οντότητα που χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη κοκκιώδους φλεγμονώδους ιστού στους περιακρορριζικούς ιστούς δοντιών μετά από νέκρωση του πολφικού ιστού ή δοντιών που υποβλήθηκαν σε ατελή ενδοδοντική θεραπεία. Μπορεί να μετεξελιχθεί σε ακρορριζική κύστη ή φατνιακό απόστημα.